کمک مالی
Info：+93-783-509-900
من از زمانی که خیلی خردسال بودم تا حالا برای بایسکل‌سواری شوق عجیبی داشته‌ام. همیشه آرزوی داشتن یک بایسکل و اینکه آزادانه در کوچه و پس کوچه‌های شهر رکاب بزنم. حدودا پنج سال می‌شود که بایسکل‌سواری می‌کنم و تقریبا فاصله‌های چه دور و چه نزدیک را با بایسکل می‌پیمایم. حس می‌کنم که با نیم ساعت بایسکل‌سوار
به نام خداوند آگاهی، آزادی و برابریدوستان، سلام.حسیب: من، حسیب بنایی، رییس شورای دانش‌آموزی بخش پسران در سال تعلیمی ۱۳۹۸، برای همه‌ی شما عزیزان، در این برنامه‌ی فرخنده، روز دانش‌آموز و روز انتقال قدرت شورای دانش‌آموزی، خوش‌آمد می‌گویم. مقدم تان گرامی باد.معصومه: و من، معصومه احمدی، رییس شورای دانش‌آ
محمد رضا حسینی: به نام خداوند آگاهی که آزادی و برابری آفریددر آغاز تشکر می‌کنم از تمام کسانی که ما را حمایت کردند. قسمی که در جریان کمپاین برای شما گفته بودم، رأی شما حق شماست، مسوولیت شماست، غرور تان است و تشکر از شما که از رأی تان به صورت صحیح استفاده کردید.تا حد توان کوشش خواهم کرد تا در اجرای بر
یایید برای یک‌بار هم که شده با خود روراست باشیم. از مواجه شدن با حقیقت نترسیده و تلخی حقیقت را بچشیم. حقیقت‌هایی که یا در ذهن مان پنهان‌شان کردیم و یا هم روی آن پوشی گذاشتیم تا کسی نفهمد؛ اما حقیقت‌ها قابلیت پنهان شدن را ندارند. هرچه که بکوشیم، باز هم نمی‌شود، پنهانش کنیم.ما انسان‌ها موجوداتی هستیم
از دوران کودکی تا حال به یک «ستاره» فکر می‌کنم. ستاره‌ای از جنس نور و رویا. از صنف اول تا پنجم در مکتب کار دستی می‌سازیم، هر باری که کار دستی می‌سازم دلم برای ساختن یک ستاره بیشتر می‌شود، کار دستی که حتی از طرف معلم مشخص می‌شد؛ ولی من در پهلویش یک ستاره می‌ساختم، اما نمی‌توانستم ستاره‌ای بسازم که در
ما باید همیشه چیزهایی را به دست بیاوریم که ماندگار باشند. مانند( علم، دانش و هنر). علم و دانش چیزهایی استند که ما هر قدر از آنها استفاده کنیم تمام نمی شود، اما پول و دارایی چیزهایی اند که ما اگر از آنها استفاده کنیم، به زودترین موقع تمام می شود. خوب چرا علم و دانش تمام نمی شود؟ به خاطر اینکه ما زمان
کتابی مشهور بودم و نام‌دار، همه مرا در دست خود می‌گرفتند، اگر خط‌هایم را نمی‌خواندند حداقل نام مرا می‌خواندند و یا گاهی با دوستان شان در باره‌ی اسم من یادآوری می‌کردند. گاهی بعد از یاد کردنم میان این و آن و یا همیشه از یک دست به دست دیگر از یک بیگ به بیگ دیگر از یک خانه به خانه‌ی دیگر، خلاصه همیشه د
اشک یعنی دلم خیلی برایت تنگ شده؛ همیشه درانتظار دیدن تو هستم تابیایی حتی اگردنیا آخر شود. باز هم دست از انتظار نخواهم برداشت و چشمان پر از اشکم را نخواهم بست. من در هرثانیه‌ای از زندگی چشم‌هایم برای تو بارانی بود؛ ولی تو چه…؟ از من خبرداری من دختری کوهی از غرور سال‌هاست که سال‌هایی را، ماه ها، ساعت
پنج‌سال پیش زمانی که کودک نُه یا هشت ساله بودم، انتخابات سال ۱۳۹۳ برگزار شد، من «داکتر محمد اشرف‌غنی احمدزی» را شخص با اراده می‌دیدم و در چشمان او محبت به وطن را، باور داشتم که او یک فرد با اراده است که می‌تواند افغانستان را بسازد. نمی‌دانم چرا او را از این دید نگاه می‌کردم، چیزی به من می‌گفت که او
مادر فرشته‌ای‌ست که با یک دست گهواره را تکان می‌دهد با دست دیگر جهان را. مادر چراغی‌ست که با وجود خویش زندگی فرزندانش را روشن می‌کند. با نبودنش زندگی تاریک می‌شود. مادر فرشته‌ی نجات بشر است که با وجود پاکش و تربیتی که به فرزندانش می‌دهد، انسان را به آسمان‌ها و بالا تر از فرشته‌ها می برد. مادر نعمت خ
Copyright © 2021. All Rights Reserved. Marefat HighSchool
